Iedere dag onthouden we wie we zijn. We kiezen steeds dat ene lekkere theesmaakje. We hebben onze vertrouwde mening over het dagelijks nieuws. Het is fijn om de stapjes te zetten die we al eens eerder hebben genomen. Maar het maakt ons ook passief: we denken niet meer na en gaan automatisch voor het bekende. En juist daarom moeten we soms die eerste denkstappen opnieuw zetten – een nieuw theetje of ideetje verkennen.

 

Wetenschappers preken voor eigen parochie. In deze laatste dagen van het jaar richt Erasmus Magazine zich volledig op het thema ‘religie’. Welke rol speelt geloof in de academische wereld, welke invloed is er op de universiteit en hoe gaan wetenschappers en studenten om met hun eigen geloof en dat van anderen? In dat thema past ook deze ‘preek’, een van vier preken van Erasmusianen die EM deze dagen publiceert.

Die nieuwe stappen kunnen we alleen zetten als we even vergeten wie we ook alweer zijn. Wanneer we onze meningen loslaten en op een open manier naar de wereld kijken. Sencha-thee in plaats van Earl Grey (veel beter!), een keer de Duitse verkiezingen volgen in plaats van de Amerikaanse.

Spelletjes zijn bij uitstek geschikt om je de wereld in een nieuw daglicht te laten zien. Met mijn zus speelde ik vroeger veel Mario Kart: een racespelletje waarbij je zo snel mogelijk drie rondjes moet afleggen in een virtuele wereld. In het derde rondje begonnen wij ons eigen spelletje: we draaiden onze auto’s om en reden tegen de klok in over het circuit terwijl een digitaal mannetje ons boos vertelde dat we verkeerd reden. Door op een andere manier te spelen, leerde ik dat die race er voor ons helemaal niet toe deed. Het ging ons om een gezamenlijk avontuur in een andere wereld – en daar speelde winnen en verliezen geen rol in.

 

Wanneer je het bekende even loslaat, geef je jezelf ruimte om erachter te komen wat belangrijk voor je is. Voor mij is dat mijn identiteit, en de autonomie die ik wil hebben wanneer ik deze opbouw. Dat loslaten lukt niet met één potje Mario Kart. Daarvoor moet je keer op keer alles om je heen op nieuwe manieren verkennen. Als een spelletje leuk is, verken dan ook eens alle mogelijkheden, zodat je weet wat het zo leuk maakt! En wat blijft plakken?

De mooie herinneringen en gedachten – dat zijn de dingen waar je van leert. En die vind je alleen maar wanneer je de wereld bekijkt en even probeert te vergeten wie je bent.

Samir Azrioual is onderzoeksassistent aan de Erasmus School of History, Culture and Communication.