‘Universiteiten zijn tolerante plekken’

“Ik ben ervan overtuigd dat het boeddhisme zich bij uitstek leent voor de wetenschap. Ik accepteer door het boeddhisme dat een deel van de wereld onbegrijpelijk is. Als wetenschapper ben je juist bezig met het deel wat wel te onderzoeken en te begrijpen is. Boeddhisten denken ook na over dat begrijpelijke deel, heeft de Dalai Lama gezegd. Hij vertelde daarbij dat veel hoge monniken binnen het boeddhisme zich net als wetenschappers buigen over belangrijke psychologische of natuurkundige vraagstukken.

Ik groeide op in Texas, in een evangelisch gezin. Mijn vader was van huis uit katholiek en mijn Nederlandse moeder was gereformeerd. Zo had ik via mijn grootouders en ouders al heel wat verschillende geloofsinvloeden tijdens mijn jeugd. Maar ik kon me nooit zo vinden in de manier waarop christenen de wereld zagen. Omslagpunt was toen boeddhistische monniken langskwamen op mijn katholieke internaat. Ik kon veel meer met hun manier van kijken naar de mens: geen oordeel over wie ze zijn en wat ze doen.

Pas sinds augustus werk ik op de Erasmus Universiteit. Op vorige universiteiten ondervond ik nooit problemen; universiteiten zijn tolerante plekken. Bovendien houd ik het voor mezelf. Als ik met mensen over mijn levensopvatting spreek, is dat omdat ze bij mij thuis komen en boeddhistische verwijzingen zien. Bij mijn onderzoek voor de universiteit heb ik veel aan het boeddhisme. Ik ben gespecialiseerd in media en communicatie en bij mijn onderzoek maak ik veel gebruik van etnografische elementen. Juist bij het boeddhisme staat het goed luisteren naar anderen met diep respect voor individuele verhalen centraal.”